Szmery Bajery cz.3 - I/O w modułach bezprzewodowych

Bezprzewodowy moduł Loxone Nano AIR wyróżnia się możliwością zaprogramowania powiązań między wejściami i wejściami w dowolny sposób. Hardware nie narzuca żadnych predefiniowanych rozwiązań. Nie ma powiązania na sztywno typu S1=O1. Można dowolnie programować dwukliki, wielokliki, przytrzymania klawisza czy nawet komendy wydawane morsem.
Ten sam moduł może pełnić rolę sterownika rolety, światła, sterowania głowicy ogrzewania, bram itp. itd. Nie ma również problemów z mieszaniem różnego rodzaju klawiszy typu monostabilny oraz bistabilny podpięty do jednego modułu.




Klocki

Po dodaniu modułu w programie konfiguracyjnym dostajemy poszczególne elementy wchodzące w jego "skład":




Po przeciągnięciu całego zestawu na obszar roboczy klocki wyglądają tak:



Po lewej stronie mamy zestaw wejść:

- Status, wystawia 0 jak się moduł "zmartwi". Można sobie podpiąć do bloczka loggera czy mailarki.
- Temperatura CPU. Wystawia wartość analogową oraz binarną (zdefiniowany próg) .
- Wejścia binarne od 1 do 6 (24V). Moduł ma też wyjścia -/+24V, dzięki czemu można dodatkowo zasilić np. czujnik obecności w sąsiedniej puszce.

Po prawej wyjścia:

- Przekaźnik 1
- Przekaźnik 2


Programowanie połączeń

Teoretycznie możemy po prostu przeciągnąć linię między interesującymi nas wejściami i możemy wgrywać na serwer:



W powyższym przypadku wciśnięcie klawisza podłączonego do wejścia 1 zamknie nam przekaźnik 1, tak samo dla wejścia 2 i wyjścia 2. Po puszczeniu przycisków przekaźniki się otworzą. Teoretycznie zadziała na klasycznych włącznikach bistabilnych. Gorzej z dzwonkowymi. Nie pomyśleliśmy również o wizualizacji.

Prawidłowe połączenie przycisku z danym przekaźnikiem zazwyczaj odbywa się za pomocą odpowiednich bloczków pośredniczących. Bloczek zawiera predefiniowane funkcjonalności określające zastosowanie modułu, typ przycisku czy inną obróbkę sygnału między wejściem a wyjściem. Tutaj jest screen z sekcji zawierającej najczęstsze funkcje do których przypisywane są przyciski:





Przykład 1 - żaluzje

Przykładowo, jeżeli chcemy wykorzystać moduł jako sterownik żaluzji to wybieramy odpowiedni bloczek, łączymy i mamy sprawę załatwioną:



W każdym bloczku możemy zdefiniować podstawowe parametry:



- W sekcji "Ogólne" interesuje nas nazwa, gdyż będzie to nazwa używana w wizualizacji.

- Sekcja "Wizualizacja" zawiera parametry wykorzystywane w apce klienckiej. Ptaszek "użyj" powoduje że dany bloczek będzie w nich dostępny. Potem mamy autoryzację, kategorie, pomieszczenia czy kolejność wyświetlania w interfejsie. Nieprzetłumaczony ptaszek "Favorit" określa czy bloczek pojawi się na ekranie głównym wizualizacji.

- Sekcja "Szablon parametrów" dotyczy podstawowych funkcji dla danego bloczka. W przypadku rolet mamy tutaj definiowanie parametrów reakcji na przycisk (czas przytrzymania czy dwukliku) oraz parametry danej rolety (czas jazdy w górę i w dół, czas jazdy dla lamelek itp.). Określamy też typ (żaluzja, roleta, markiza).
Parametry prócz wpisania wartości podczas konfiguracji można też modyfikować na żywo poprzez wejścia w bloczku. Dzięki temu możemy dać możliwość zmiany parametrów poprzez wizualizację (np. suwak do zmiany czasu trybu lamelek) czy też poprzez graficznie zbudowane drzewa powiązań, logiki i zmiennych.

- Sekcja "Logger" umożliwia zbieranie danych o zachowaniu urządzenia oraz ich wysyłkę (mail, sms, call itp.). Ptaszek "Użyj w symulacji obecności" zbiera dane o każdym użyciu rolety przez użytkownika. Scena symulacji obecności odtwarza potem nagrane czasy użycia wybranych urządzeń na przestrzeni tygodnia.


Bloczek żaluzji w wizualizacji wygląda tak:



Po kliknięciu na nazwę przechodzimy do ekranu danej rolety:



Podany tutaj przykład wykorzystuje podstawowy bloczek sterowania roletami. Bloczek zaawansowany (żaluzje automatyczne) zasługuje na swój własny wątek. Na razie dla dociekliwych wrzucam link do dokumentacji: http://www.loxone.com/enen/service/documentation/loxone-config/function-blocks/automatic-blinds.html


Przykład 2 - oświetlenie na klawiszach mieszanych (mono- i bi-stabilny)

Zaczniemy od klasycznego sterowania pojedyńczymi obwodami np. oświetlenia. Pierwszy klawisz odpala światło podłączone do przekaźnika 1, drugi klawisz odpala przekaźnik 2. Problemem jest tylko to, że jeden klawisz jest dzwonkowy (monostabilny) a drugi klasyczny (bistabilny). Rozwiązaniem jest puszczenie sygnału przez odpowiedne bloczki:



Sygnał każdego klawisza przechodzi przez bloczek danego obwodu oświetlenia, z nazwą, wizualizacją itp. Klawisz bistabilny leci przez dodatkowy bloczek wystawiający impuls przy każdej zmianie pozycji klawisza bistabilnego. W taki sposób można obsłużyć np. światło i furtkę za pomocą jednego modułu.


Przykład 3 - dalsze kombinacje z klawiszami

Nie mamy żadnych ograniczeń w tworzeniu zależności między wejściami i wyjściami nawet między różnymi modułami. Bez problemu też załatwimy kwestie własnoręcznie programowanych reakcji na różne rodzaje kliknięć:



Na powyższym przykładzie realizowane są następujące funkcje:

- Włącznik 1 w przedsionku przy zwykłym kliknięciu zapala światło podpięte do przekaźnika 2.

- Ten sam włącznik po podwójnym kliknięciu otwiera elektrorygiel furtki na 5 sekund (przekaźnik 1).

- Przytrzymanie włącznika 1 spowoduje odpalenie sceny wyjścia z domu i zgaszenie każdego światła (żółte bloczki).

- Włącznik 2 w przedsionku (bistabilny) zapala i gasi światło na korytarzu (podpięte do innego modułu) w układzie schodowym z włącznikiem na korytarzu.


Kącik automatyka


Zestaw profesjonalnych funkcji zadziwi niejednego automatyka. Miniserwer Go + kilka modułów można spokojnie potraktować jako bezprzewodowy PLC o potężnych możliwościach, niejako wzbogacony o gotowe funkcje pod inteligentny dom. Przykładowo, bloczki "Multiclick" czy "Przycisk czasowy" zostały wzięte z sekcji funkcji opartych o czas:




Poniżej parę sekcji bardziej zaawansowanych bloczków. A jak tego nam mało, to zawsze jest możliwość pisania własnych w PicoC.

Regulatory:



Funkcje analogowe:



Matma:



Logika: